O outro día caeu unha maratón da triloxía Unbreakable-Split-Glass de M. Night Shyamalan, polo que aquí vai un par de liñas sobre cada unha. Con spoilers, claro.
[Jorge Diz Pico]
Críticas sobre filmes, libros, discos, eventos, etc.
O outro día caeu unha maratón da triloxía Unbreakable-Split-Glass de M. Night Shyamalan, polo que aquí vai un par de liñas sobre cada unha. Con spoilers, claro.
Hai un par de semanas fixo algo de sol e estiven a ler un pouco na terraza. Os libros que teño agora na pía son cousiñas dos amigos de Radagast para practicar o meu asturiano e así foi que devorei dous libriños mentres torraba o peito ao sol.
Os produtos feitos con licencia non soen ser bos. Porén, o xogo de mesa de Battlestar Galactica era brillante. Mais ao ser un produto licenciado, é un sarillo de reeditar. Que decidiron facer entón? Sacalo con outra temática.
Balatro é un xogo tremendamente divertido pero sobre todo moi fresco. Ten unha idea tremendamente simple que eu nunca vira: é un roguelike deckbuilder que se xoga coa baralla francesa.
Hai uns meses que deixei de tomar café. No seu lugar, comecei a tomar chá. E malia que a miña mesa é grande, eu son zoupón.
Son inevitábeis a estas alturas as comparanzas de Dune c’O Señor dos Aneis… pero tamén c’Os Miserábeis e co Mortadelo e Filemón de Javier Fesser. Dígoo en serio.
Non é tan bo como Tumblr che faría crer, pero non deixa de ser un filme en xeral excelente. Eu recoméndoo.
Netflix cópialle a Amazon a súa técnica para que me coma a merda que sacan.
Unha execución soberbia e ramas moi interesantes.
Joguei ao Lost in Random e tem cousas boas e ruins. Joguei ao Heaven’s Vault e apenas vim ruins.
Ninguén me avisara que Garbage aínda están por aí e soan súper ben! (Todas as ligazóns son a Spotify) Para que non lles soar, son…
Doom Eternal é rápido, é agresivo, ten unha música de subidón e faiche gozar de acribillar demos. Berras «ha! fódete, cabrón!» cando logras esnaquizar un becho dunha ráfaga de balas. Sénteste o puto rei do inferno.
Nunca xogo a xogos de móvil. Por iso, sorpréndome convencido de que Marvel Snap é do mellor que xoguei na última década.
Achégome á fin do Metroid Dread e unha das cousas que mellor deseñadas ten son os inimigos xefe.
Faime moita ilusión contarvos que fun un dos quince influencers seleccionados para probar o incrible paquete turístico do Náutico de Castrelo esta fin de semana. Velaquí o meu relato da estancia.
Xogón trouxo á miña atención a existencia de Sálpock: O xogo de rol, de 2012, inspirado na BD do mesmo nome o segundo xogo de rol en galego da historia.
“Menos Samba e Mais Trabalhar” é o cuarto xogo de rol en galego, o primeiro en sete anos que non é unha tradución, o primeiro que é un hack (de L&F), e o primeiro en galego internacional.
Estes días revisitei a saga enteira de STAR WARS e aquí vai a miña opinión de cada filme, vistas en conxunto, e co beneficio da distancia no tempo nalgúns casos.
No ano 2002 as novas falaban dun xogo de rol en galego saído ao abeiro do Correlingua. Sería verdade? Tiven que pesquisar.
Neste 2020 provei isso de reunir todos os livros, séries, jogos etc. que ía consumindo, canda a minha opinião. Spoiler: parei à metade do ano 🤷. Mas aqui queda o opinado.