Tres puntiños en triángulo para as vilas onde existe aloxamento de peregrinos.
Nomes en púrpura para a sés dos bispos e outra curia.
Liña azul para as vías de auga navegábeis, liña marrón para os camiños.
Cadrado para presencia de gardas e outras forzas de paz. Canto máis grande, máis unidades.
Unha cruz nas fontes naturais de auga potábel.
Un circuliño nos campos onde moran animais salvaxes; dous —concéntricos— se poden presentar un perigo.
Espiral sinalando os curutos de máis altura.
Ningunha marca para onde teño que ir. Iso teño que decidilo eu.
Escrito orixinalmente para o Flash Fiction February, inspirado pola palabra semente Legend.
Podes interaxir con esta entrada de moitas formas: con pingbacks, con webmentions… ou simplemente respondendo a través do Fediverso, por exemplo visitándoa en Mastodon.