Mauro quería mirar pola xanela do avión, pero tocáralle o asento do corredor, e o único ao que podía mirar era ao aeromozo subindo e baixando co café dos pasaxeiros. O vóo non era longo, pero é que ademais esquecera cargar a tableta antes de subir e non tiña libros, así que estaba aborrecido perdido. Ficara só cos seus pensamentos.
Mauro estaba nas nubes, nas nubes.
Escrito orixinalmente para o Flash Fiction February, inspirado pola palabra semente Sky.
Podes interaxir con esta entrada de moitas formas: con pingbacks, con webmentions ou simplemente respondendo a través do Fediverso, por exemplo visitándela en Mastodon.